ตนลิขิตชีวิตตน
เด็กน้อยสวดอ้อนวอนพระผู้เป็นเจ้า
พื้นฐานความเชื่อของคนโดยส่วนใหญ่ ที่ไม่ได้ศึกษาคำสอนในพระพุทธศาสนา มักคิดว่า ชะตาชีวิตของคนเรานั้น ขึ้นอยู่กับพรหมลิขิต หรือฟ้าบันดาล บางคนเชื่อว่า พระเจ้าเป็นผู้กำหนด จึงพยายามอ้อนวอนร้องขอให้สิ่งเหล่านั้นช่วยดลบันดาลให้ชีวิตดีขึ้น
แต่พวกเขาเหล่านั้นหารู้ไม่ว่า แท้จริงแล้วไม่มีใครกำหนดชะตาชีวิตใครได้ นอกจากตัวเขาจะเป็นผู้กำหนดเอง โดยอาศัยกรรมหรือการกระทำ ใครทำกรรมดี...ย่อมได้ผลดี ใครทำกรรมชั่ว...ย่อมได้รับผลชั่ว ไม่มีใครสามารถอ้อนวอนหรือบังคับให้ใครเป็นอย่างไรได้ ดังเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ภูมกสูตร ซึ่งมีใจความว่า...
ในสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ ณ ปาราริก อัมพวัน เมืองนาลันทาหัวหน้าหมู่บ้านชื่อ “อสิพันธ์” ได้ไปเฝ้าและทูลถามปัญหาพระบรมศาสดา ถึงคนที่ตายแล้วว่า...
พระพุทธองค์สามารถทำให้คนเหล่านั้นไปเกิดในสวรรค์ทั้งหมดได้หรือไม่ พระพุทธองค์จึงทรงย้อนถามกลับไปว่า...
“อสิพันธ์... เราจะขอถามท่าน คนบางคนในโลกนี้เป็นผู้ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ โลภมาก พยาบาท และมีความเห็นผิดมหาชนได้ประชุมกันแล้วพากันสวดอ้อนวอนว่า ขอให้คนๆ นี้ เมื่อตายแล้วจงไปเกิดในสวรรค์เถิด คนที่ไม่มีกุศลกรรมบถผู้นี้ เมื่อตายแล้ว จะไปเกิดในสวรรค์ได้หรือไม่”
“ไม่ได้ พระพุทธเจ้าข้า”
เปรียบเสมือนโยนหินลงในแม่น้ำ
“อสิพันธ์... เปรียบเสมือนคนโยนหินก้อนใหญ่ลงไปในแม่น้ำลึก แล้วมหาชนพากันสวดอ้อนวอน ขอให้ก้อนหินลอยขึ้นมา ก้อนหินจะลอยขึ้นมาตามเสียงสวดวิงวอนหรือไม่”
“ไม่ลอยขึ้นมา พระพุทธเจ้าข้า”
“อสิพันธ์...ฉันนั้นก็เหมือนกัน ผู้ใดไม่รักษากุศลกรรมบถ ๑๐ เมื่อตายไปย่อมตกนรก แม้เสียงอ้อนวอนของมหาชนก็ไม่อาจจะช่วยอะไรใครได้
ส่วนคนบางคนในโลกนี้ รักษากุศลกรรมบถ ๑๐ มีการไม่ฆ่าสัตว์ เป็นต้น เมื่อตายไป ย่อมไปเกิดในสวรรค์ แม้มหาชนจะพากันสวดอ้อนวอน ให้ผู้ตายไปเกิดในนรก เขาก็ต้องไปเกิดในสวรรค์ตามกุศลกรรมของเขา
เปรียบเสมือนคนเทน้ำมันลงในแม่น้ำ แม้มหาชนจะสวดอ้อนวอน ให้น้ำมันจมลง น้ำมันย่อมลอยขึ้น ไม่จมใต้น้ำ”
คราบน้ำมันบนผิวน้ำ
พระสูตรนี้แสดงให้เห็นว่า... “วัวใครก็เข้าคอกใคร” หมายถึง ใครทำดีย่อมได้ดี ใครทำชั่วย่อมได้ชั่ว... ไม่มีใครหลีกพ้น จะสรรเสริญหรือบาปแช่งให้ใครดีหรือชั่วไม่ได้เลย
No comments:
Post a Comment